Powszechnie stosowana technika na mięśniach i ścięgnach. Polega na rytmicznym rozciąganiu z odpowiednim napięciem, żeby przeprowadzić płyny tkankowe, rozluźnić tkanki oraz pobudzić do regeneracji w chronicznie zmienionych strukturach ciała.

To wyjątkowy sposób badania i leczenia, który bierze pod uwagę całe ciało, jako jednolitą strukturę w czasie płynnego schematu działania. Wyjątkowość GOT polega na tym, że badanie, diagnoza i leczenie następuje w jednym ruchu – połączenie wszystkiego razem. Zakres działania GOT jest ogromny.

Bardzo delikatna, ale niezwykle efektywna forma leczenia. Polega na optymalizacji w ustawieniu i pracy kości oraz błon czaszki. Jest bardzo skuteczna na bóle głowy, zaburzenie stawu skroniowo-żuchwowego i inne problemy w obrębie głowy. Ta metoda jest tak delikatna i skuteczna, że doskonale sprawdza się w leczeniu niemowląt i dzieci.

W tym sposobie leczenia wykorzystuje się energię mięśni dla skorygowania struktur kostnych i stawów. Pacjenta układa się w ściśle określonych pozycjach i napina mięśnie w odpowiednim kierunku i z odpowiednią siłą. Osteopata w fazie rozluźnienia zwiększa zakres ruchomości w stawie. Ta technika ma zastosowanie w większości problemów strukturalnych.

To ogromny dział Osteopatii, który koncentruje się na prawidłowym funkcjonowaniu narządów wewnętrznych w powiązaniu z kręgosłupem. Techniki polegają na delikatnym rozciąganiu i równoważeniu sił działających bezpośrednio lub pośrednio na narządy. To podejście doskonale sprawdza się w niezidentyfikowanych bólach brzucha, nietrzymaniu moczu, bólach menstruacyjnych, niepłodności i wielu innych problemach z trzewiami lub kręgosłupem.

Techniki wykorzystuje się do korekcji i mobilizacji stawów. Siła manipulacji jest delikatna, a ruch bardzo szybki, co często powoduje charakterystyczny dźwięk zwany kawitacją. Manipulacje doskonale sprawdzają się w stanach ostrych, przynosząc natychmiastową ulgę. Choć ta technika jest niezwykle efektywna, to w niektórych przypadkach, szczególnie gdy pacjenci tego nie chcą, stosuje się inne zastępcze formy leczenia.

Jest to dział technik pośrednich (choć nie zawsze), w których wykorzystuje się zdolności ciała do samo korygowania i naprawiania uszkodzeń w stawach za pomocą więzadeł i mechanizmów wrodzonych. Osteopata ustawia staw w optymalnym położeniu i wyczuwa reakcje tkanek. Oczekuje na moment reorganizacji i uspokojenia, a w końcu rozluźnienia struktur.

To powtarzające się rytmiczne ruchy w pełnym zakresie stawu, z odpowiednią prędkością i rytmem. Ich celem jest poprawa zakresu ruchu i wprowadzenie do niego substancji odżywczych oraz rozciągnięcie wszystkich wewnętrznych i zewnętrznych tkanek.

Jest to pomieszanie technik strukturalnych i funkcjonalnych. Polega na szczegółowej diagnozie oraz dostosowaniu segmentu kręgosłupa, który ma największy wpływ na całe ciało pacjenta. Następnie poprzez serię leczenia, dostosowując tylko ten jeden segment w czasie jednego leczenia, poprawia się mechanikę kręgosłupa, równowagę całego ciała, a w konsekwencji uzyskuje się funkcjonalną harmonię.